niedziela, 11 grudnia 2011

Święto muzy historii Klio

7 grudnia 2011 roku dumna z nas byłaby Klio, gdyż pobyt w Warszawie poświęciłyśmy na poznanie przeszłości stolicy.
W Domu Spotkań z Historią obejrzałyśmy wystawę plastyczną, która przedstawiała najważniejsze wątki polskiej historii - państwa i narodu, ze szczególnym uwzględnieniem tematyki wolności. Potem odbyły się zajęcia warsztatowe, które prowadziła pani Jagna Kofta.
Prowadząca omawia makietę Warszawy.
Wprowadzenie: krótki wykład na temat Warszawy z okresu międzywojennego.
Ciekawostki: ulicy wyłożone były polnymi kamieniami, asfaltem, kostką granitową, kostką drewnianą - ulica Marszałkowska. Jeździło trzy tysiące taksówek, wszystkich aut było cztery tysiące. Prędkość pojazdów ograniczona do 25km/h, w niektórych miejscach 15km/h.
Film "Warszawska niedziela" z 1938 roku ma charakter żartobliwego reportażu. Przedstawia warszawiaków, spędzających czas wolny w letnią niedzielę.
Dowiedziałyśmy się, że Stefan Starzyński (1893 - 1943), prezydent m. st. Warszawy od 1934 roku, już wówczas twierdził, że miasto musi mieć metro, jak najwięcej mostów i poszerzone drogi wjazdowe i wyjazdowe. Plany jego doczekały się realizacji pod koniec XX wieku.
Ciekawa jest historia Amerykanina Juliena Bryana (1899 - 1974), który dotarł do Warszawy 7 września 1939 roku i przez dwa tygodnie fotografował i filmował miasto i ludzi. Udało mu się wywieźć taśmy filmowe, z których zmontował film "Oblężenie" - wstrząsający dokument ukazujący niemieckie metody prowadzenia wojny. Julien Bryan to korespondent, który powiadomił świat o mordowaniu Polaków. Po wojnie trzykrotnie odwiedził Warszawę. W 1958 roku spotkał się z uczestnikami walk o miasto.
Trzeci z kolei film dokumentalny z 1946 roku "Suita warszawska" z genialną muzyką Witolda Lutosławskiego (1913 - 1994) oglądałyśmy w wyjątkowym skupieniu. Część I "Klęska" - huk, rozpacz, tragedia; część II "Powrót do życia" - ludzie osiedlają się w ruinach, muzyka spokojna, nawet przebłyski radości; część III "Wiosna warszawska" - powstają nowe domy, muzyka radosna.
"Suita warszawska" zawiera cykl utworów instrumentalnych z wyraźnie zróżnicowanymi częściami. Obraz filmowy jest odzwierciedleniem realnego świata, a muzyka zastępuje słowo i staje się nośnikiem treści oraz tworzywem organizującym kompozycję dzieła.
Oglądając filmy dokumentalne zwracałyśmy uwagę na plan filmowy (kadry, ujęcia), montaż (celowe łączenie poszczególnych obrazów), filmową narrację i muzykę.
Zdjęcie grupowe po zakończeniu zajęć.
Po warsztatach udałyśmy się na spacer po starej Warszawie.

Pamiątkowa fotografia na Placu Zamkowym.
MUZEUM POWSTANIA WARSZAWSKIEGO - POLECAM WSZYSTKIM
Nowatorska ekspozycja przedstawia codzienność powstania w okupowanej stolicy i walkę z okupantem. Dzień po dniu znaczony jest kartkami z kalendarza. Wykorzystano najnowsze techniki audiowizualne, które pozwalają na interaktywne uczestniczenie w oglądaniu eksponatów. Naprawdę trzeba zobaczyć, usłyszeć bicie serca i huk bomb, i przeżyć, aby docenić trud powstańców, wolę walki i ofiarność.
Grupa seniorek, która na dłużej pozostała w muzeum.
W drodze powrotnej w autokarze dzieliłyśmy się wrażeniami. Każdą z nas wzruszyła walka o miasto, swoje miejsce i o polskość. O tym trzeba pamiętać!


Dziękuję pani Katarzynie Olzackiej - Prezesowi Towarzystwa Miłośników Ziemi Makowskiej za towarzyszenie nam i fotorelację z wycieczki.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz